Als thuis wonen geen optie meer is…

  21 januari 2019

De heer Pieters belt met het Steunpunt omdat hij zich zorgen maakt over zijn woning. De heer Pieters is een man van 86 die zelfstandig woont in een seniorenwoning. Hij heeft geen echtgenote en ook geen kinderen. Hij woont in een heerlijk groene buurt en heeft een prachtige tuin. De laatste tijd lukt het hem echter steeds minder goed om zijn tuin zelf bij te houden. Hij is ook al een aantal keer gevallen in de tuin. Door zo’n val was hij niet meer in staat om in zijn slaapkamer op de eerste verdieping te komen. Met hulp van een aardige buurman en een kennis, is het bed van de heer Pieters naar beneden gehaald, zodat hij weer in zijn eigen bed kan slapen. Door al deze gebeurtenissen ย is de heer Pieters gaan nadenken of het nog wel verstandig is om thuis te blijven wonen. Liesbeth van het Steunpunt voor Leden is bij meneer langs gegaan om kennis te maken. Samen hebben ze koffie gedronken en de situatie goed doorgesproken.ย 

Uit het gesprek bleek dat de heer Pieters, ondanks een goede relatie met zijn buren, maar weinig mensen om zich heen heeft en graag wat meer sociale contacten zou willen. Ook voelt hij zich steeds minder veilig alleen in huis. Liesbeth heeft de verschillende mogelijkheden met hem doorgesproken, zoals bijvoorbeeld personenalarmering en een aanleunwoning. Ze hebben afgesproken om elkaar over twee weken opnieuw te ontmoeten zodat de heer Pieters alles rustig kon laten bezinken. Als Liesbeth na twee weken weer op de stoep staat, is de heer Pieters blij haar te zien. Hij vertelt dat hij na een nachtje slapen al wist dat een aanleunwoning voor hem de beste oplossing zou zijn. Hij heeft daarop ook direct actie ondernomen. Met hulp van zijn buurman heeft hij zich ingeschreven bij de gemeente voor een passende aanleunwoning.     *Gebruikte namen zijn fictief*